nederlandse koeien hier!
Door: TreesEx
Blijf op de hoogte en volg Trees
13 Februari 2012 | Oeganda, Bushenyi
lieve lezers,
Ja ik leef nog en heb het erg naar mijn zin. Nog steeds elke dag nieuwe ervaringen en verbazingen. Ben nu bezig een verslag voor jullie te maken over mijn werk. Heb beetje een beeld daarvan, maar dat veranderd nog elke dag. Dus eerst nog maar een verslag van mijn belevenissen in mijn 'vrije tijd'
Het is nu maandagochtend 13 februari officiele startdag van nieuw schooljaar - na week langer vakantie, omdat examenreselutaten nog niet bekend waren. Ik om 9.30 maar eens mijn huisje uit en kijken. Niks geen busy lokalen , geen studenten, geen secrateresse geen DPO, mijn collega waar van ik voorlopig afhankelijk ben voor mijn werk. (Hij was er vorige week ook al hele week niet vanwege ongelukje met auto en kapotte auto) Alles is hier belangrijker dan werk.
Terug naar huis en de buren gevraagd: de eerste week komen leraren niet en studenten ook niet en dat is altijd zo na een vakantie. Ongelooflijk!!
Gisteren zondag weer een prachtige wandeling geamaakt. Ben om 7.30 huis uitgestapt en de velden ingegaan en een weggetje dat ik had gezien (een spoor door weilanden) ingegaan. Zo mooi en affwisselend, heuvelachtig. Ook langs huisjes, maar niet teveel en niet te opdringerige mensen. Ik groet iedereen en probeer dat in hun eigen Runyancore taal te doen. Dat waardeerd iedereeen zeer.
In heel klein winkeltje water gekocht en opgedronken. Met paar kindjes 'gespeeld'.
Daarna liep ik toevallig langs Rukararwe project van ministerie gesubdsidieerd natuurlijk door in dit geval Duitste NGO . Ik had paar dagen geleden een Duits meisje ontmoet dat daar werkte. Ben daar naar binnen gestapt en ze was er en ik heb met haar en aardige U jongen heerlijk op veranda gezeten. Prachtige plek. Ze kregen die middag lunch bezoekers en de kip die eerst nog vrolijk rond liep werd daarna gevild. Veel plezier gemaakt met dit 20 jarige duitse meisje en ze vertelde me van alles over het project.
Ze wees me weer een nieuw wandelweggetje door de velden terug.
En toen ik om 12.00 uur thuis kwam, juist op dat moment de eerste echte regens van het regenseizoen.
Ook vanmorgen regens, keihard en het is heelijk fris nu buiten.
Maar ik heb begrepen: als het regent, wacht je gewoon. Je gaar niet naar je werk, naar je afspraak of wat dan ook, want het regent.
Nu 14.00 uur, weer beetje zonnig. Heerlijk fris. Ik wordt geroepen voor de lunch. Zeer eenvoudig en altijd hetzelfde: rijst met bonen en bananenmoes van groene bananen. Meer voor vulling dan voor voeding. Dus daar eet ik heel weinig van.
Foto's volgen.
Dank allemaal voor jullie reacties. Ik probeer iedereen persoonlijk een mailtje terug te sturen. ( Als er stroom is, als er internetfaciliteiten zijn en dat is heel vaak niet het geval.., dus soms even geduld...)
Liefs allemaal.
Ja ik leef nog en heb het erg naar mijn zin. Nog steeds elke dag nieuwe ervaringen en verbazingen. Ben nu bezig een verslag voor jullie te maken over mijn werk. Heb beetje een beeld daarvan, maar dat veranderd nog elke dag. Dus eerst nog maar een verslag van mijn belevenissen in mijn 'vrije tijd'
Het is nu maandagochtend 13 februari officiele startdag van nieuw schooljaar - na week langer vakantie, omdat examenreselutaten nog niet bekend waren. Ik om 9.30 maar eens mijn huisje uit en kijken. Niks geen busy lokalen , geen studenten, geen secrateresse geen DPO, mijn collega waar van ik voorlopig afhankelijk ben voor mijn werk. (Hij was er vorige week ook al hele week niet vanwege ongelukje met auto en kapotte auto) Alles is hier belangrijker dan werk.
Terug naar huis en de buren gevraagd: de eerste week komen leraren niet en studenten ook niet en dat is altijd zo na een vakantie. Ongelooflijk!!
Gisteren zondag weer een prachtige wandeling geamaakt. Ben om 7.30 huis uitgestapt en de velden ingegaan en een weggetje dat ik had gezien (een spoor door weilanden) ingegaan. Zo mooi en affwisselend, heuvelachtig. Ook langs huisjes, maar niet teveel en niet te opdringerige mensen. Ik groet iedereen en probeer dat in hun eigen Runyancore taal te doen. Dat waardeerd iedereeen zeer.
In heel klein winkeltje water gekocht en opgedronken. Met paar kindjes 'gespeeld'.
Daarna liep ik toevallig langs Rukararwe project van ministerie gesubdsidieerd natuurlijk door in dit geval Duitste NGO . Ik had paar dagen geleden een Duits meisje ontmoet dat daar werkte. Ben daar naar binnen gestapt en ze was er en ik heb met haar en aardige U jongen heerlijk op veranda gezeten. Prachtige plek. Ze kregen die middag lunch bezoekers en de kip die eerst nog vrolijk rond liep werd daarna gevild. Veel plezier gemaakt met dit 20 jarige duitse meisje en ze vertelde me van alles over het project.
Ze wees me weer een nieuw wandelweggetje door de velden terug.
En toen ik om 12.00 uur thuis kwam, juist op dat moment de eerste echte regens van het regenseizoen.
Ook vanmorgen regens, keihard en het is heelijk fris nu buiten.
Maar ik heb begrepen: als het regent, wacht je gewoon. Je gaar niet naar je werk, naar je afspraak of wat dan ook, want het regent.
Nu 14.00 uur, weer beetje zonnig. Heerlijk fris. Ik wordt geroepen voor de lunch. Zeer eenvoudig en altijd hetzelfde: rijst met bonen en bananenmoes van groene bananen. Meer voor vulling dan voor voeding. Dus daar eet ik heel weinig van.
Foto's volgen.
Dank allemaal voor jullie reacties. Ik probeer iedereen persoonlijk een mailtje terug te sturen. ( Als er stroom is, als er internetfaciliteiten zijn en dat is heel vaak niet het geval.., dus soms even geduld...)
Liefs allemaal.
-
13 Februari 2012 - 11:32
Paulien:
Hai Trees,
Het lijkt dat ipv werken je daar leert te onthaasten en de dingen te nemen zoals ze gaan.
Waar waren die koeien nou ?
Liefs Paulien -
13 Februari 2012 - 11:50
Marleen:
Hier heeft het leven 2 weken "stilgestaan" vanwege de vorst, maar het haalt het niet bij wat jij daar mee maakt! Wat een ander leven!
Geniet ervan! Liefs Marleen -
13 Februari 2012 - 11:57
Oda:
Ha die Trees,
dank voor je update.
Fijn dat je nog steeds zo aan het genieten bent, van mooie wandelingen, leuke ontmoetingen, opgefrist groen.
En volop bezig de locale mores te ontdekken..... examenresultaten nog niet bekend, ben je zo 'n week verder, er zowiezo een week bijtellen, kapot materieel, regenbui, dan geen school of werkafspraak. In NL zijn het sneeuw, ijzel, bevroren wissels en het niet communiceren tussen NS en ProRail die roet gooien in het strak georganiseerde dagelijks leven. Met daarnaast volop ijspret natuurlijk!
Blijf je lekker laconiek?
Hopelijk kun je binnen afzienbare tijd gaan starten met je werk.
Liefs -
13 Februari 2012 - 12:16
Mieke W.:
Ha, trees,
weer leuk om te lezen over je belevenissen. Ik lees tussen de regels door dat je gauw aan de slag wilt met je eigenlijke werk. maar oefenen in geduld is ook een mooie zaak. Het zou mooi zijn hier: "gladde wegen" ...dan niet de weg op naar je werk!!! -
13 Februari 2012 - 13:56
Jorina:
Lieve Trees,
Mooi, je verslag en je foto's!
En o, wat lijkt me dat fijn zo'n relaxte wereld zonder haast...thuisblijven als het regent... het klinkt me als muziek in de oren, niet om 6 uur je bed uit, wat geven wij ( onze cultuur) onszelf toch veel werk en de daarbij behorende stress.
( Zit nu handelingsplannen te schrijven voor al onze gelukkige zorgenkindjes)
Liefs!
En wat is het er mooi.
-
13 Februari 2012 - 23:52
Irene AJ:
Trees ,met plezier lees ik je wederwaardigheden.wat een ervaringen Geduld oefenen en lekker filosoferen joh.
hart.groet Irene sr -
14 Februari 2012 - 15:20
Jan A.:
Dag Trees,
Koeien, kippen, groene velden, bomen met vruchten.
Het lijkt een beetje op thuis.
Acclimatiseren, oriënteren, communiceren, relativeren.
Super dat je de locale taal al een beetje spreekt. Met de taal, een luisterend oor en een opmerkzaam hart bouw je 'bruggen' naar de harten van de mensen om je heen. Volhouden hoor... -
15 Februari 2012 - 13:36
Anne Godschalk:
Ha lieve Trees, wat een mooi verhaal met prachtige foto's. vooral ook de foto's in de vroege ochtend. Zo mooi de nevel. En wel stoer zo alleen op pad in onbekende omgeving. Fijn dat je je zo veilig voelt. Je verhaal laat horen dat het wennen is om het maar te laten komen. Maar het lijkt je te lukken om het maar te laten en je oevr te geven wat ook niet anders kan.
Fijne tijd en ben wel erg benieuwd naar je werk.... lieve groet Anne
